Тексты 70-72 #
ततः पद्मावती राज्य-दान-भीता विमूढ-धीः ।
महिषी यदु-राजस्य वृद्धा मातामही प्रभोः ॥ ७० ॥
महिषी यदु-राजस्य वृद्धा मातामही प्रभोः ॥ ७० ॥
अप्य् उक्त-श्रवणात् पूर्वं राम-मात्रावहेलिता ।
स्व-भर्तू रक्षितुं राज्यं चातुर्यात् परिहासवत् ॥ ७१ ॥
स्व-भर्तू रक्षितुं राज्यं चातुर्यात् परिहासवत् ॥ ७१ ॥
व्याहार-परिपाट्यान्य- चित्ततापादनेन तम् ।
यदु-वंश्यैक-शरणं विधातुं स्वस्थम् अब्रवीत् ॥ ७२ ॥
यदु-वंश्यैक-शरणं विधातुं स्वस्थम् अब्रवीत् ॥ ७२ ॥
тата падмватӣ рджйа- дна-бхӣт вимӯха-дхӣ
махишӣ йаду-рджасйа вддх мтмахӣ прабхо
махишӣ йаду-рджасйа вддх мтмахӣ прабхо
апй уктрават пӯрва рма-мтрвахелит
сва-бхартӯ ракшиту рджйа чтурйт парихса-ват
сва-бхартӯ ракшиту рджйа чтурйт парихса-ват
вйхра-парипйнйа- читтатпданена там
йаду-вайаика-араа видхту свастхам абравӣт
йаду-вайаика-араа видхту свастхам абравӣт
Почуяв, что в глазах родни она стремительно теряет уваженье, жена правителя Ядавов и бабка Кришны, Падмавати порешила недарозуменье в шутку обратить.
Чтобы супруга уберечь от поношенья, она опять затеяла свой старый разговор, хотя Шри Баларама прежде осадил ее и дал ей знать, что речи ее вздор и неуместны. Теперь вооружившись красноречьем, на которое была способна, Падмавати вознамерилась Хранителя семейства Яду утешать, стараясь возвратить Ему обычную душевную покойность.