Текст 128 #
नन्दः स्व-पुत्रम् आदाय प्रोष्यागतम् उदार-धीः ।
मूर्ध्न्य् अवघ्राय परमां मुदं लेभे कुरूद्वह ॥ १२८ ॥
मूर्ध्न्य् अवघ्राय परमां मुदं लेभे कुरूद्वह ॥ १२८ ॥
нанда сва-путрам дйа прошйгатам удра-дхӣ
мӯрдхнй авагхрйа парам муда лебхе курӯдваха
мӯрдхнй авагхрйа парам муда лебхе курӯдваха
"О добрый Каурав! Простосердечный Нанда, часто воротясь домой, усаживал себе Дитятю на колени и вдыхая аромат волос Его, испытывал блаженство неземное".