Тексты 129-130

Тексты 129-130 #

দেখিয়া চিন্তিত হৈলা যত ভক্তগণ ।
আচম্বিতে উঠে প্রভু করিয়া গর্জন ॥১২৯॥
বল্ বল্ বলে নাচে আনন্দে বিহ্বল ।
বুঝন না যায় ভাব তরঙ্গ প্রবল ॥১৩০॥
декхий чинтита хаил йата бхакта-гаа
чамбите ухе прабху карий гарджана
бал бал бале нче нанде вихвала
буджхана н ййа бхва-тарага прабала

Но когда Адвайта с Нитьянандой и Харидасом, напуганные, наклонились над Ним, Он вскочил на ноги: «Пой, Мукунда, пой!» ― воскликнул Он и пустился в пляс.