Текст 144

Текст 144 #

বিশ্বেষামনুরঞ্জনেন জনয়ন্নানন্দমিন্দীবর
শ্রেণীশ্যামলকোমলৈরুপনয়ন্নঙ্গৈরনঙ্গোৎসবম্ ।
স্বচ্ছন্দং ব্রজসুন্দরীভিরভিতঃ প্রত্যঙ্গমালিঙ্গিতঃ
শৃঙ্গারঃ সখি মূর্তিমানিব মধৌ মুগ্ধো হরিঃ ক্রীড়তি ॥১৪৪॥
вивешм анураджанена джанайанн нандам индӣвара
реӣ ймала комалаир упанайанн агаир анаготсавам
сваччханда враджа-сундарӣбхир абхита пратйагам лигита
гра сакхи мӯртимн ива мадхау мугдхо хари крӣати

«Радуя всех и рождая блаженство, Он обликом нежным Своим,

Точно лотос лазурный во свете Луны,

Созывает сердца на праздник любовного бога.

В ненасытных объятиях, вожделенный прекрасными девами Враджи,

Он, подруга Моя дорогая, похищает весенней порой

Души жаждущих сладкого мёда любви».