Текст 132

Текст 132 #

অনর্পিতচরীং চিরাৎ করুণয়াবতীর্ণঃ কলৌ
সমর্পয়িতুমুন্নতোজ্জ্বলরসাং স্বভক্তিশ্রিয়ম্ ।
হরিঃ পুরটসুন্দরদ্যুতিকদম্বসন্দীপিতঃ
সদা হৃদয়কন্দরে স্ফুরতু বঃ শচীনন্দনঃ ॥১৩২॥
анарпита-чарӣ чирт каруайватӣра калау
самарпайитум уннатоджджвала-рас сва-бхакти-рийам
хари пураа-сундара-дйути-кадамба-сандӣпита
сад хдайа-кандаре спхурату ва ачӣ-нандана

«Да покорит сердца читателей возлюбленный Сын Шачи!

Сияя в золотых лучах, Он милостиво низошёл на Землю,

Чтоб в порочный тёмный век

Живым созданьям даровать сокровище, невиданное прежде, ―

Супружеской к Нему любовью упоенье».