Текст 136 #
সোঽয়ং বসন্তসময়ঃ সমিয়ায় যস্মিন্
পূর্ণং তমীশ্বরমুপোঢ় নবানুরাগম্ ।
গূঢ়গ্রহা রুচিরয়া সহ রাধায়াসৌ
রঙ্গায় সঙ্গময়িতা নিশি পৌর্ণমাসী ॥১৩৬॥
পূর্ণং তমীশ্বরমুপোঢ় নবানুরাগম্ ।
গূঢ়গ্রহা রুচিরয়া সহ রাধায়াসৌ
রঙ্গায় সঙ্গময়িতা নিশি পৌর্ণমাসী ॥১৩৬॥
со йа васанта-самайа самиййа йасмин
пӯра там ӣварам упоха-навнургам
гӯха-грах ручирай саха рдхайсау
рагйа сагамайит нии паурамсӣ
пӯра там ӣварам упоха-навнургам
гӯха-грах ручирай саха рдхайсау
рагйа сагамайит нии паурамсӣ
«Пришла весна, и полная Луна объяла Властелина вожделеньем.
Она влекла Его к Себе, затмив на небе звёзды.
Ступая по ночной тропе в сиянии пленительной Луны Он встретил Радху».