Текст 146 #
অকারুণ্যঃ কৃষ্ণো যদি ময়ি তবাগঃ কথমিদং
মুধা মা রোদীর্মে কুরু পরমিমামুত্তরকৃতিম্ ।
তমালস্য স্কন্ধে বিনিহিত ভুজ বল্লরিরি যং
যথা বৃন্দারণ্যে চিরমবিচলা তিষ্ঠতি তনুঃ ॥১৪৬॥
মুধা মা রোদীর্মে কুরু পরমিমামুত্তরকৃতিম্ ।
তমালস্য স্কন্ধে বিনিহিত ভুজ বল্লরিরি যং
যথা বৃন্দারণ্যে চিরমবিচলা তিষ্ঠতি তনুঃ ॥১৪৬॥
акруйа кшо йади майи тавга катхам ида
мудх м родӣр ме куру парам имм уттара-ктим
тамласйа скандхе винихита-бхуджа-валларир ийа
йатх вндрайе чирам авичал тишхати тану
мудх м родӣр ме куру парам имм уттара-ктим
тамласйа скандхе винихита-бхуджа-валларир ийа
йатх вндрайе чирам авичал тишхати тану
«Когда ко Мне Мой Кришна сердцем охладеет, когда не позовёт в объятия Свои, ты, глупая, не лей по Мне напрасно слёзы. Но лучше обещай Моё последнее желание исполнить. Пред тем, как пламя погребальное Меня поглотит, пусть эти руки как лианы обовьют столь милую Ему _тамалу_. Тогда Меня с Вриндаваном ничто не разлучит. В Его любимых рощицах душа Моя, расставшись с телом, ласковый приют навеки обретёт».