Текст 40 #
উদ্ৱেগে দিবস না যায় ক্ষণ হৈল যুগ সম ।
বর্ষার মেঘপ্রায় অশ্রু বরিষে নয়ন ॥৪০॥
বর্ষার মেঘপ্রায় অশ্রু বরিষে নয়ন ॥৪০॥
удвеге диваса н ййа кшаа хаила йуга-сама
варшра мегха-прйа ару варише найана
варшра мегха-прйа ару варише найана
― Мой день нескончаемо долог, миг отчаяния тянется столетья. Как тучи в пору дождей, глаза мои непрестанно проливаются слезами.