Текст 39

Текст 39 #

সব রাত্রি ক্রন্দন করি কৈল জাগরণ ।
প্রাতঃকালে আমা দুঁহায় কৈল নিবেদন ॥৩৯॥
саба ртри крандана кари каила джгараа
прта-кле м-духйа каила ниведана

Всю ночь он рыдал и казнил себя и наутро явился к нам.