Текст 64 #
সিঞ্চাঙ্গ নস্ত্বদধরামৃতপূরকেণ
হাসাবলোক কলগীতজ হৃচ্ছয়াগ্নিম্ ।
নো চেদ্বয়ং বিরহজাগ্ন্যুপযুক্তদেহা
ধ্যানেন যাম পদয়োঃ পদবীঃ সখে তে ॥৬৪॥
হাসাবলোক কলগীতজ হৃচ্ছয়াগ্নিম্ ।
নো চেদ্বয়ং বিরহজাগ্ন্যুপযুক্তদেহা
ধ্যানেন যাম পদয়োঃ পদবীঃ সখে তে ॥৬৪॥
сичга нас твад-адхармта-пӯракеа
хсвалока-кала-гӣта-джа-хч-чхайгним
но чед вайа вираха-джгнй-упайукта-дех
дхйнена йма падайо падавӣ сакхе те
хсвалока-кала-гӣта-джа-хч-чхайгним
но чед вайа вираха-джгнй-упайукта-дех
дхйнена йма падайо падавӣ сакхе те
«О возлюбленный! На губах Твоих таится услада. Твоя улыбка, Твои очи, Твои напевы волнуют душу, пробуждают радость. Друг наш милый, если не искупаешь наши сердца в волнах ласковых напевов, что струятся с Твоих уст, мы сгорим в огне разлуки с Тобою и всё одно вознесёмся к Тебе на небеса, чтобы бархатным прахом лечь у Твоих ног».